Vrij Links, 4 september 2019

‘Jij bent een onruststoker!’, riep mijn vriend, nog voordat ik hem de hand schudde. De afspraak was om met een kop koffie na te praten over mijn laatste column voor de site van de Volkskrant en de paniek die daarna uitbrak. ‘Je verstoort ruw hun droom, je ontneemt ze hun illusie, dat doet pijn’, voegde hij eraan toe.

‘Jij bent een columnist, jij ageert als de grens tussen goed en kwaad vervaagd wordt, als alles om de lieve vrede grijs wordt gehouden, als niemand wordt aangesproken. Een columnist moet voorkomen dat het debat sterft in lamlendigheid. De columnist moet roeren om zuurstof in het water te krijgen, anders worden de bacteriën actief.’

Inmiddels was ik al gaan zitten. ‘Ik schrijf niet om te behagen,’ zei ik. ‘Ik ben onafhankelijk, noch links noch rechts. Ik ben een psycholoog, ik analyseer het gedrag dat ik waarneem. Daarbij blijf ik aan één ding trouw: de feiten. Welke passage in die column was niet gebaseerd op feiten?

… Lees verder