De Volkskrant, 26 september 2017

‘Kijk me aan als ik tegen je praat!’, riep de leraar geïrriteerd tegen de nieuwe leerling die naar een onbestemd punt in de lucht keek. Halverwege mijn eerste jaar op de middelbare school had iedereen al een zitplaats in de overvolle klas behalve deze nieuweling die die ochtend was verschenen. Hij was ouder en groter dan de rest. Bovendien sprak hij een krakkemikkig en bijna onverstaanbaar Perzisch, wat tot hilariteit bij de andere leerlingen leidde. … Lees verder