Een brief aan Allah
In tegenstelling tot God in de christelijke theologie, heeft de godheid Allah in de islam geen voorstelling als menselijke gedaante (zoals bijvoorbeeld ‘onze Vader’). Sterker nog, op elke suggestie in die richting staat in islamitische landen als Iran de doodstraf. Allah is het beste te vergelijken met de zwaartekracht. Die is overal en je ontkomt er niet aan. Maar de zwaartekracht is moeilijk aan te klagen. Toch heb ik mij bezondigd aan het schrijven van een brief aan deze godheid. Je weet maar nooit!
Beste Allah,
Op mijn Iraanse school waarschuwde de leraar Religieus Onderricht dat u overal en altijd aanwezig was. Dat u het zou weten, zelfs als ik in een donkere, afgesloten ruimte een zonde beging. Sterker nog, u zou het weten, zelfs vóórdat ik die zou begaan, want u bent alziend en alwetend. Eens vroeg ik hem vanwaar uw behoefte om ons, mensen, als laboratoriumrat te gebruiken, als u de uitkomst toch al wist? Wist u het niet, dan leek mij die ‘alziend’ en ‘alwetend’-pretentie ietwat te hoog gegrepen. De leraar, zelf een geestelijke, vond dat ik nog te jong was voor een inhoudelijk antwoord. Het volgende jaar moest ik die vraag opnieuw stellen. Een jaar later was ik onze afspraak niet vergeten, maar hij vond mij opnieuw te jong. En het jaar daarna ook.
In de jaren die volgden, zagen mijn ogen veel leed en wreedheid die ik liever niet had gezien. Als de alziende en de alwetende moet u wel weten waar ik het over heb. U was erbij op de pleinen waar mensen werden opgehangen, u was erbij in de martelkamer waar werd gekermd van de pijn, u was erbij als ouders om hun vermoorde kind schreeuwden. Men leerde mij, dat u de goedheid zelve bent, dat u 99 bijvoeglijke naamwoorden hebt en dat wie ze vaak herhaalt in de hemel terecht komt. Voor deze column kan ik een beperkt aantal woorden gebruiken. Daarom wil ik maar 9 daarvan graag aan uzelf voorleggen.
Allah, de eerste (Al-Awal). Vóór u waren er vele goden. De bekendste zijn de goden van Zarathustra, van Mozes en Jezus. Overspeelt u hier niet uw hand?
Allah, de laatste (Al-Akhar). De wereld is nog niet ten einde en deze bewering houdt pas stand als het zo ver is. Maar om dit nu al aan de grote klok te hangen, lijkt mij op zijn minst grootspraak.
Allah, de almachtige (Al-Ghawi). Uw volgelingen lijden al eeuwen onder de meest achterlijke omstandigheden. Waar uw geloof is verschenen, heersen armoede, hypocrisie en tirannie. Juist wie niet in u gelooft, boekt vooruitgang in wetenschap, rechtschapenheid en medemenselijkheid. Hoe kunt u nou de almachtige zijn?
Allah, de eerlijke (Al-Haqh). Vond u het eerlijk dat, in de jaren 80, tienduizenden Iraanse scholieren de mijnenvelden van Saddam Hoessein werden opgejaagd, met een plastic sleuteltje om hun nek om de hemelpoort te openen? Die kinderen liepen richting Jeruzalem om de stad te ‘bevrijden’ van de joden. Volgens de ayatollahs was het uw opdracht. Op aarde getuigt in het beste geval alleen een stuk steen ervan dat zij ooit hebben bestaan. Is het ze gelukt die poort te openen?
Allah, de beminnelijke (Al-Rahim). ‘Doodt hen (de ongelovigen) waar ge ze maar vinden kunt’. Dit zijn toch uw woorden? Of wilt u zeggen dat uw profeet Mohammed de Koranteksten heeft vervalst? Gebaseerd op onder andere deze tekst pleegt men hier al 1400 jaar de meest weerzinwekkende misdaden, maar u zwijgt in alle talen. Elke keer dat namens u een zweepslag op een lichaam neerkomt, elke keer dat namens u een vrouw wordt verkracht, elke keer dat namens u een onschuldig mens wordt vermoord, wordt uw beminnelijkheid minder geloofwaardig.
Allah, de getuige (Al-Shahid). Was u er getuige van dat de Iraanse ayatollahs duizenden politieke gevangenen – die ze eerst namens u tot lange gevangenisstraffen en zweepslagen hadden veroordeeld- in de zomer van 1988 heimelijk massaal hebben afgeslacht? De ayatollahs beweren nu nog dat ze slechts uw wil uitvoerden. Of was u wel getuige, maar geen opdrachtgever? Was u de getuige van de verkrachtingen van zo vele onschuldige Jezidi-meisjes en onthoofdingen van zo vele onschuldige mensen door Islamitische Staat? Was u er getuige van dat de redactie van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo namens u en uw profeet werd afgeslacht?
Allah, de rechtvaardige (Al-Maghsat). Hoe rechtvaardig is het als een van uw discipelen met een vrachtwagen in Nice namens u 86 onschuldige mensen, waaronder 10 kinderen, doelbewust doodrijdt? Zelf heb ik de executie van tientallen minderjarige schoolgenootjes moeten bijwonen. U, de rechtvaardige, had wel verboden om maagdelijke meisjes te executeren. Daar was in mijn gevangenis wel een oplossing voor gevonden. De nacht voor de executie verkrachtten uw soldaten deze meisjes uit uw eer. In het hiernamaals zou u, de rechtvaardige, al hun zonden vergeven omdat deze meisjes door uw soldaten waren terechtgesteld. Wel moesten hun ouders de kogels vergoeden waarmee hun kinderen werden vermoord. Bent u deze belofte nagekomen? Zijn ze al in de hemel toegelaten?
Allah, de wraakzuchtige (Al-Montaghim). In de jaren tachtig executeerden uw soldaten in de Evin-gevangenis in Teheran zelfs zwangere vrouwen. Ik kan niet anders dan toegeven dat de Koran met dit woord wel gelijk heeft.
Allah, de folteraar (Al-Zar). Uit eigen ervaring moet ik ook hier toegeven dat dit bijvoeglijke naamwoord klopt.
Beste Allah,
Ik kan niet voorkomen dat door uw leer mensen worden verkracht en vermoord, maar ik kan mijn best doen om te voorkomen dat de woorden niet verkracht en vermoord worden. Woorden zoals beminnelijkheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid hebben een betekenis, en die betekenis staat mijlenver van u en uw leer. Nu u mij tot in Nederland heeft achtervolgd, wil ik dat u van mijn kinderen afblijft. Zonder u is ons leven vele malen waarachtiger, oprechter en aangenamer.
De groeten,
Keyvan Shahbazi